آموزش نماز ظهر

نماز ظهر چهار رکعت است.

بعد از اذان ظهر تا اواسط بعدازظهر بجا آورده میشود.  بعد از وضو،  بطرف قبله بایستید

---

(دستهایتان را باز کرده بالا بیاورد، بطوریکه شست هایتان با گوشهایتان دریک ارتفاع باشند و نیت به نماز کنید)

( نیت باید در دل باشد، ولی بهتر است که بزبان هم گفته شود)

 چهار رکعت نماز ظهر بجا میاورم

 قربة الی الله:  برای نزدیک شدن بخدا 

( سپس تکبر )

نماز را بشنوید

ترجمه توسط آقای دکتر گیلانی

اجرا توسط آقای حمید زآوش

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است   

بسـم الله الرحمن الرحیم:  بنام خدای بخشاینده (بر همه) (و) مهربان (بر نیکان بویژه در زندگی جاودانی)

الحمد لله رب العالمین:  ستایش تنها سزاوار خدا است که خداوند همهً هستی  و پروردگار و پرورنده همه جهانها و جهانیانست

الرحمن الرحیم:  بخشاینده (بر همه) و مهربان (بر نیکان) است

مالک یوم الدین:  فرمانروای روز دین (روزی که به دینداری همه در جهان واپسین رسیدگی میشود)

ایاک نعبد: تنها ترا می پرستیم

و ایاک نستعین:  و تنها از تو کمک میخواهیم که

اهدنا الصراط المستقیم:  ما را براه راست (بسوی تو) رهنمایی  بفرمایی

صراط الذین انعمت علیهم:  راه آنانیکه برآنها خوبی ها بخشیدی

غیرالمغضوب علیهم:  نه آنها که خشم به آنها فرا گیرشده است

ولا الضالین:  و نه گمراهان

(سپس سوره ای دیگر از قران مانند سوره (الاخلاص) قل هوالله احد را میخوانیم)

بسم الله الرحمن الرحیم:   بنام خدای بخشاینده (بر همه) (و) مهربان (بر نیکان بویژه در زندگی جاودانی)

قل هو الله احد:   بگو اوست خدا که یگانه است

الله الصمد:   خدای بی نیاز از همه ( همه به خدا نیاز دارند )

لم یلد ولم یولد:   نزاده وزاییده نشده

ولم یکن له کفواّ احد:   و او را هیچ همتایی نیست

 الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

( سپس رکوع:  دربارگاه خداوند خم میشویم و میگویم )

سبحان ربی العظیم و بحمده:  خداوند و پروردگار بزرگ من برتر ازهمه است  و در ستایش او هستم

( سپس راست میایستیم و میگویم )

سمع الله لمن حمده الله اکبر:  شنید خدا آنکس را که او را ستایش کرد خدا بزرگترین ( و برترین ) است

( سپس به سجود:  پیشانی بر خاک رفته و میگویم )

سبحان ربی الا علی و بحمده:  خداوند و پروردگار من که بالا ترین است برتر از همه است و به ستایش او هستم

( در سجود پیشانی غرور شکسته و بر خاک رفته است که بزرگی بی پایان او را درک میکنیم ) 

( سپس نشسته  و میگویم )

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

استغفر الله  ربی وأتوب إلیه:  از خداوندم من پوزش میخواهم و بسوی او باز می گردم 

( بار دیگر سجده و میگویم )

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

سبحان ربی الا علی و بحمده:  خداوند و پروردگار من که بالا ترین است برتر از همه است و به ستایش او هستم

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

( سپس بر پا میایستیم. در حال بلند شدن بطور مستحبی میشود چنین گفت )

بحول الله  و قوته  أقوم و أقعد:    به خواست و نیروی خدا من بلند میشوم و می نشینم  

---

( شروع رکت دوم )

---

بسـم الله الرحمن الرحیم:  بنام خدای بخشاینده (بر همه) (و) مهربان (بر نیکان بویژه در زندگی جاودانی)

الحمد لله رب العالمین:  ستایش تنها سزاوار خدا است که خداوند همهً هستی و پروردگار و پرورنده همه جهانها و جهانیانست

الرحمن الرحیم:  بخشاینده (بر همه) و مهربان (بر نیکان) است

مالک یوم الدین:  فرمانروای روز دین (روزی که به دینداری همه در جهان واپسین رسیدگی میشود)

ایاک نعبد:  تنها ترا می پرستیم

و ایاک نستعین:  و تنها از تو کمک میخواهیم که

اهدنا الصراط المستقیم:  ما را براه راست (بسوی تو) رهنمایی بفرمایی

صراط الذین انعمت علیهم:  راه آنانیکه برآنها خوبی ها بخشیدی

غیرالمغضوب علیهم:  نه آنها که خشم به آنها فرا گیرشده است

ولا الضالین:  و نه گمراهان

بسم الله الرحمن الرحیم:   بنام خدای بخشاینده (بر همه) (و) مهربان (بر نیکان بویژه در زندگی جاودانی)

قل هو الله احد:   بگو اوست خدا که یگانه است

الله الصمد:   خدای بی نیاز از همه ( همه به خدا نیاز دارند )

لم یلد ولم یولد:   نزاده وزاییده نشده

ولم یکن له کفواّ احد:   و او را هیچ همتایی نیست

(سپس دستها را به قنوت بالا نگهمیداریم و دعائی میخوانیم مانند(: 

 ربنا آتـنا فی الدنیا حسنه و فی الاخرة حسنة و قنا عذاب النار:   

ای خداوند ما،  درین جهان و در زندگی پس از این برایمان خوبی پیش بیار و ما را از سوز آتش بدور نگهدار

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

( سپس رکوع:  دربارگاه خداوند خم میشویم و میگویم )

سبحان ربی العظیم و بحمده:  خداوند و پروردگار بزرگ من برتر ازهمه است  و در ستایش او هستم

( سپس راست میایستیم و میگویم )

سمع الله لمن حمده الله اکبر:  شنید خدا آنکس را که او را ستایش کرد خدا بزرگترین ( و برترین ) است

( سپس به سجود:  پیشانی بر خاک رفته و میگویم )

سبحان ربی الا علی و بحمده:  خداوند و پروردگار من که بالا ترین است برتر از همه است و به ستایش او هستم

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

استغفر الله  ربی وأتوب إلیه:  از خداوندم من پوزش میخواهم و بسوی او باز می گردم 

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

( بار دیگر سجده و میگویم )

سبحان ربی الا علی و بحمده:  خداوند و پروردگار من که بالا ترین است برتر از همه است و به ستایش او هستم

( در سجود براستی کوچکی خود را در برابر بزرگی بی پایان خدا ادراک میکنیم) 

( سپس می نشینیم و میگویم )

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

 ( و تشهد میگویم )

الحمدلله اشهدان لا اله الا الله وحده لاشریک له و اشهدان محمدا عبده و رسوله:  ستایش فقط سزاوار خداست،  گواهی میدهم که هیچ ( کس یا چیزی )  سزاوار بندگی نیست جز خدای یکتا که همتائی ( ندارد ) بر او نیست و گواهی میدهم که محمد بنده او و فرستاده اوست.

اللهم صل علی محمد وآل محمد:  خدایا بر محمد و آل محمد ( پیروان و خاندان محمد ) درود و نیکی برسان

( سپس بر پا میایستیم. در حال بلند شدن بطور مستحبی میشود چنین گفت )

بحول الله  و قوته  أقوم و أقعد:    به خواست و نیروی خدا من بلند میشوم و می نشینم  

---

( شروع رکت سوم )

---

سبحان الله و الحمد لله ولا اله الا الله و الله اکبر:  

خدا برتر از همه و پاک و منزه است و ستایش فقط سزاوار خدا است و معبودی غیر از خدا وجود ندارد و خدا بزرگترین ( و برترین ) است

سبحان الله و الحمد لله ولا اله الا الله و الله اکبر:

خدا برتر از همه و پاک و منزه است و ستایش فقط سزاوار خدا است و معبودی غیر از خدا وجود ندارد و خدا بزرگترین ( و برترین ) است

سبحان الله و الحمد لله ولا اله الا الله و الله اکبر: 

خدا برتر از همه و پاک و منزه است و ستایش فقط سزاوار خدا است و معبودی غیر از خدا وجود ندارد و خدا بزرگترین ( و برترین ) است

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

( سپس رکوع:  دربارگاه خداوند خم میشویم و میگویم )

سبحان ربی العظیم و بحمده:  خداوند و پروردگار بزرگ من برتر ازهمه است و در ستایش او هستم

( سپس راست میایستیم و میگویم )

سمع الله لمن حمده الله اکبر:   شنید خدا آنکس را که او را ستایش کرد خدا بزرگترین ( و برترین ) است

( سپس به سجود:  پیشانی بر خاک رفته و میگویم )

سبحان ربی الا علی و بحمده:  خداوند و پروردگار من که بالا ترین است برتر از همه است و به ستایش او هستم

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

استغفر الله  ربی وأتوب إلیه:  از خداوندم من پوزش میخواهم و بسوی او باز می گردم 

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

( بار دیگر سجده و میگویم )

سبحان ربی الا علی و بحمده:  خداوند و پروردگار من که بالا ترین است برتر از همه است و به ستایش او هستم

( در سجود براستی کوچکی خود را در برابر بزرگی بی پایان خدا ادراک میکنیم) 

( سپس می نشینیم و میگویم )

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

( سپس بر پا میایستیم. در حال بلند شدن بطور مستحبی میشود چنین گفت )

بحول الله  و قوته  أقوم و أقعد:  به خواست و نیروی خدا من بلند میشوم و می نشینم  

---

( شروع رکت چهارم )

---

سبحان الله و الحمد لله ولا اله الا الله و الله اکبر:  

خدا برتر از همه و پاک و منزه است و ستایش فقط سزاوار خدا است و معبودی غیر از خدا وجود ندارد و خدا بزرگترین ( و برترین ) است

سبحان الله و الحمد لله ولا اله الا الله و الله اکبر:

خدا برتر از همه و پاک و منزه است و ستایش فقط سزاوار خدا است و معبودی غیر از خدا وجود ندارد و خدا بزرگترین ( و برترین ) است

سبحان الله و الحمد لله ولا اله الا الله و الله اکبر: 

خدا برتر از همه و پاک و منزه است و ستایش فقط سزاوار خدا است و معبودی غیر از خدا وجود ندارد و خدا بزرگترین ( و برترین ) است

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

( سپس رکوع:  دربارگاه خداوند خم میشویم و میگویم )

سبحان ربی العظیم و بحمده:  خداوند و پروردگار بزرگ من برتر ازهمه است و در ستایش او هستم

( سپس راست میایستیم و میگویم )

سمع الله لمن حمده الله اکبر:  شنید خدا آنکس را که او را ستایش کرد خدا بزرگترین ( و برترین ) است

( سپس به سجود:  پیشانی بر خاک رفته و میگویم )

سبحان ربی الا علی و بحمده:  خداوند و پروردگار من که بالا ترین است برتر از همه است و به ستایش او هستم

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

استغفر الله  ربی وأتوب إلیه:  از خداوندم من پوزش میخواهم و بسوی او باز می گردم 

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

( بار دیگر سجده و میگویم )

سبحان ربی الا علی و بحمده:   خداوند و پروردگار من که بالا ترین است برتر از همه است و به ستایش او هستم

( در سجود براستی کوچکی خود را در برابر بزرگی بی پایان خدا ادراک میکنیم) 

( سپس می نشینیم و میگویم )

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است

 ( و تشهد میگویم )

الحمدلله اشهدان لا اله الا الله وحده لاشریک له و اشهدان محمدا عبده و رسوله:   ستایش فقط سزاوار خداست،  گواهی میدهم که هیچ ( کس یا چیزی )  سزاوار بندگی نیست جز خدای یکتا که همتائی ( ندارد ) بر او نیست و گواهی میدهم که محمد بنده او و فرستاده اوست.

اللهم صل علی محمد وآل محمد:  خدایا بر محمد و آل محمد ( پیروان و خاندان محمد) درود و نیکی برسان

السلام علیک ایها النبی و رحمة الله و برکاتة:   درود بر تو ای پیام آور و رحمت ( خوبی ) خدا و برکات او ( فراوانی های او )

السلام علینا و علی عبادالله الصالحین:   درود بر ما و بر بندگان درستکار خدا

السلام علیکم و رحمة الله و برکاتة:   درود بر شما و رحمت ( خوبی )  خدا و برکات ( فراوانیهای ) او

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است،   

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است،   

الله اکبر:  خدا بزرگترین ( و برترین ) است.